Document Type : Original Article

Authors

• Ali solgi ¹
• Ali Ghias Yeganeh ²
• Ali Uromeie ³
• Zahra Maleki ¹
• Nima Nezafati ¹

¹ دانشگاه آزاد اسلامی ،واحد علوم تحقیقات ، گروه علوم زمین ،تهران ، ایران

² دانشگاه آزاد اسلامی ، واحد علوم تحقیقات، گروه علوم زمین، تهران، ایران

³ دانشگاه تربیت مدرس، دانشگاه علوم زمین ،گروه زمین شناسی مهندسی ، تهران ، ایران

Abstract

در این پژوهش، منطقۀ مورد مطالعه بخشی از کمربند کوهزایی زاگرس در جنوب غرب ایران بوده و در دو زون ساختاری سنندج-سیرجان(نیمه شمال‌شرقی محدوده) و زاگرس خرد شده(نیمه جنوب‌غربی محدوده) قرار دارد. در اﻳﻦ تحقیق جهت مقایسه فراوانی و بزرگی زلزله از روش ﭘﺎﻳﻪ ﮔﻮﺗﻨﺒﺮگ-رﻳﺸﺘﺮ و همچنین از روش ﺑﻪروز شده ﻛﻴﻜﻮ - ﺳﻠﻮول ﻛﻪ ﺑﺮ ﭘﺎﻳﻪ ﺗﺎﺑﻊ ﺗﻮزﻳﻊ دو ﻛﺮاﻧﺪار ﮔـﻮﺗﻨﺒﺮگ - رﻳﺸـﺘﺮ ﻣﻲﺑﺎﺷﺪ، اﺳﺘﻔﺎده ﺷﺪه ﺗﺎ ﺑﺎ ﻣﻘﺎﻳﺴﻪ ﻧﺘﺎﻳﺞ، اﻫﻤﻴﺖ ﺑﻪﻛﺎرﮔﻴﺮی روشﻫﺎی ﻧﻮﻳﻦ ﺑﻴﺸﺘﺮ ﻣﺸﺨﺺ ﮔﺮدد. جهت بررسی سازوکار عمقی زلزله‌های گستره مورد بررسی، از داده‌های حاصل از حل سازوکار کانونی زلزله‌ها استفاده شد. بدین منظور داده‌های فوکال مکانیسم زلزله‌های گستره طرح تا شعاع 200 کیلومتری از سایت‌های معتبر نظیر USGS، NEIC و CMT استخراج شده و شکل سازوکار کانونی آن‌ها با استفاده از نرم افزار WinTensor ترسیم گردید. بر اساس نتایج به دست آمده، حداکثر توان لرزه‌زایی گسل‌های مورد نظر به‌ طور متوسط از 8/5 تا 8/7 در مقیاس ریشتر متغیر است. همچنین بیشترین توان لرزه‌زایی مربوط به گسل‌های راندگی اصلی زاگرس(M=7.8)، زاگرس مرتفع(M=7.6)، کوشک نصرت(M=7.5)، لهبری(M=7.5)، (M=7.4)F3، زردکوه(M=7.2) و اردل(M=7.4) می‌باشد. بزرگترین شتاب افقی به دست آمده در رهیافت تعینی به ترتیب 0.23g، 0.18g و0.17g می‌باشد. همچنین در رهیافت احتمالی و در سطح طراحی DBE، بزرگترین شتاب افقی و قائم به ترتیب 0.30g و 0.14g به دست آمد.

با استفاده از نتایج این تحقیق که در روش احتمالی حداکثر شتاب افقی 0.3g و در روش تعیین 0.23gبدست امد استفاده شود ، به ترتیب 0.13 و 0.34 کاهش در برش پایه مشاهده می گردد .

Keywords

• زلزله
• توان لرزه زایی
• رهیافت احتمالی
• رهیافت تعینی